De eerste week onderweg..

Zondag 2 februari 2014
Vandaag gaat het dan echt gebeuren. Na een slechte laatste nacht thuis in mijn eigen bed, bijna niet geslapen, werd ik ’s morgens om half acht opgehaald. Peter, Marian, Rob, Suze, Susana, Sanne en Axel gaan mee om me uit te zwaaien in Bakel. Daar stond het plein vol met al onze Go for Africa auto’s. Gaaf gezicht wel. Teamgenoten opgezocht, we hebben een leuke groep. Laatste informatie voor onderweg, een praatje van de burgemeester. Toch best spannend, en een beetje chaotisch vertrek wel, maar om kwart over twaalf waren we dan echt op weg..
Wat een vreemd idee, om de komende drie weken in de auto te zitten. Maar onze Nissan Petrol rijdt goed, al moeten we bij hogere snelheden wel op de temperatuurmeter letten. Die stijgt anders teveel, waarschijnlijk door de zware en hoge belading. De andere auto’s in onze groep zijn een Mitsubishi Pick-up, een VW LT brandweerbus en een Ford transit. In totaal 9 man en 4 vrouw. Het is nog even wennen om bij elkaar te blijven rijden, de eerste avond zijn we de brandweerbus al kwijt. En zij rijden zonder navigatie of wegenkaart, dus het was even zoeken in het donker..
De eerste nacht slapen we nog met alle groepen van GfA op een camping/logies in Thonnance-Les-Moulins in Frankrijk. Prima eten en een gezellige avond.

Maandag 3 februari 2014
Vanaf de tweede dag zijn we echt alleen met onze eigen groep op pad. Al zien we onderweg weleens een andere groep voorbijkomen, we moeten tenslotte allemaal dezelfde kant op. Om half negen zijn we gaan rijden. Lange dag door Frankrijk, saaie Autoroute, snelle hap tussendoor en ’s avonds om half elf waren we net voorbij Barcelona. Daar in een hotel geslapen. Lekker hoor. Al slaap ik sowieso de hele dag door, zolang ik niet rij, zit ik achterin heerlijk te slapen. Zo moe geweest de laatste maanden, dus dat kan geen kwaad. Hoop alleen dat ik er niet nog suffer door word.

Dinsdag 4 februari 2014
Wat een lekker zonnetje vandaag weer. Mooie route langs de kust richting Valencia. Strakblauwe zee, strakblauwe lucht. Gaat best lekker, tot de brandweerbus een lekke band krijgt.. Maar die is heel snel verwisseld. Handige gasten wel. Ook het vermogen van de brandweerbus loopt regelmatig terug, bergje op gaat langzaam. De oplossing is gewoon even je motor uitzetten tijdens het rijden om alles te resetten. We komen er wel! ‘s Avonds slapen we in een mooi hotel in La Carolina. De kamers lijken net kleine huisjes en het doet mij denken aan een (luxe) Gambiaanse compound. Jammer dat de prijsafspraak wat onduidelijk was.. In mijn beste Spaans nog proberen te onderhandelen maar helaas. Maar het was wel een gezellige avond en lekker ontbijt.

Woensdag 5 februari 2014
Het regent… Vandaag moeten nog een kleine 400 kilometer tot aan het hotel waar we weer met de alle teams gaan samenkomen. En dan morgenochtend de boot naar Marokko. Als eerste groep komen we om half vier aan bij het eerste officiële verzamelpunt. Hotel Las Camelias in Puerto Sotogrande Spanje. Ons team met de Ford Transit had nog een klein probleempje op te lossen, het slot van de achterdeur ging met geen mogelijkheid meer open. Alle spullen onbereikbaar want binnendoor ging ook niet vanwege het stevige tussenschot. Dus zij moesten nog snel op zoek naar de plaatselijke garage om het slot open te breken. Nu rijden zij verder met een gat in de deur en een ketting erdoor met hangslot. ’s Avonds met alle groepen van GfA eten, en Jan verteld hoe het de volgende ochtend bij de grens zal gaan. De avond was weer gezellig, en het biertje smaakte goed. Ik deel mijn kamer weer met Jill en Maartje.

Donderdag 6 februari 2014
Vanochtend vroeg om zeven uur rijden we met alle 19 auto’s achter elkaar aan naar de boot. Wat een chaos om alle auto’s netjes op de boot te krijgen. Daarna broodje eten en na een klein uur varen zijn we er alweer. Dan op zoek naar de Marokkaanse grens. We zijn namelijk nog steeds in Cueta, Spanje. Bij de grens staat een lange file. En langs de file aan beide kanten zijn er een soort voetgangerstunnels van hekken. Lijkt bijna een beetje op vee hokken. Propvol met mensen die de grens over willen. Het is ons niet helemaal duidelijk of ze dat ook gewoon mogen, of dat ze het alleen maar proberen. Er staan zwaar bewapende politiemensen, en af en toe klimt er iemand over een hek. Aan de grens staan hoge hekken met prikkeldraad. Na een tijdje worden onze auto’s van GfA naar een apart terrein geloosd, waar we de paspoorten moeten inleveren voor de nodige stempels en controles. Er valt genoeg te zien, wat een andere wereld weer dan Europa. Marokko is natuurlijk geen Gambia, maar een aantal dingen is toch erg herkenbaar. Fietsen volgeladen met handelswaar, gekocht in de taxfree zone en wat verderop in Marokko verhandeld wordt op de markt. Notenverkopers, de mannen in lange Afrikaanse jurken, en de meest aftandse auto’s die bijna uit elkaar vallen. Vooral veel Renault 12’s gezien. Hebben wij er vroeger ook niet één gehad? Al met al 4,5 uur gewacht voor we weer door konden. Bij de eerste mogelijkheid Euro's wisselen voor Marokkaanse Dirhams, en toen door naar de stop van vandaag, Camping Azilana in Chefchaouen. Iedereen maakt wat te eten, want er is niets te koop. Daarna gezellig een kampvuurtje en wat zitten praten. Helaas begint het al snel te regenen, en niet zo een beetje ook. Iedereen vlucht zijn tent in, lekker met mijn natte jas en broek.. Alles zeiknat. De eerste nacht in mijn minitent. Toch iets te optimistisch geweest want het is wel heel erg klein. Kan mijn benen niet strekken en mijn luchtbed past maar net. En kan me amper bewegen in die tent. Haha, nou ja, hopelijk is het morgen wel droog. Vroeg slapen dus maar, met het geluid van de regendruppels op het tentdoek.

Vrijdag 7 februari 2014
Vroeg wakker, en helaas regent het nog steeds een beetje. Snel inpakken en na wat getreuzel op weg naar de volgende stop. Ik rij vandaag. De zon begint te schijnen en het is gelijk warm. Mooi hier, het is veel groener dan verwacht. Door dorpen en bergweggetjes. Begin van de middag stoppen we bij wat kraampjes met fruit, en kopen we brood in een klein winkeltje. Mooie dag vandaag om te rijden. Maar het gaat niet zo snel, de geplande eindstop gaan we niet voor het donker halen dus we stoppen rond vijf uur bij een hotel in Ifrane. Lekker luxe slapen na de natte nacht in de tent. Heerlijke douche, daar was ik wel aan toe. Heb dat op de camping maar even overgeslagen namelijk. Daarna eten in het restaurant van het hotel. Marokkaanse Kip Tajine met frites. Lekker hoor. Helaas zonder pilsje erbij. Geen alcohol te krijgen hier. Schijnt best lastig te vinden te zijn in heel Marokko. Tegenvallertje wel voor het hele team! Dan maar gezelligheid met de koffie en de cola. Morgen weer vroeg op, dan gaan we echt door het Atlasgebergte naar de Koningsvallei. Dat schijnt supermooi te zijn. Ben benieuwd.

De sfeer in de groep is erg leuk. We hebben veel lol tot nu toe. Aan thuis denk ik niet zoveel, alleen ’s nachts zou ik toch liever in mijn eigen bed liggen..

Tot laterss, X Marlies